Podstawowe potrzeby psychiczne
Potrzeba dążenia do zaspokojenia pragnień……
Dążenie do zaspokajania pragnień jest potrzebą zarówno dziecka jak i dorosłego, przy czym może ona dotyczyć wielu spraw, np. jedzenia, sportu, oglądania filmu. Pragnienie i niechęć są blisko związane z naszymi emocjami i stanowią istotną część systemu motywacyjnego. Mówiąc najprościej, dążymy do tego, aby zaspokoić pragnienia i unikać nieprzyjemności, czyli w jakiejś formie zaspokajać własne potrzeby. Dla człowieka niezbędne do przeżycia jest nauczenie się, jak regulować odczuwanie swoich pragnień i niechęci. To oznacza, że musimy opanować, jak tolerować frustrację i odraczanie nagrody oraz jak nie ulegać popędom. Niektórzy rodzice ograniczają swoje dzieci zbyt rygorystycznie w realizacji swoich pragnień, inni z kolei zanadto je rozpieszczają. W okresie niemowlęcym i wczesnodziecięcym istnieje bliski związek między zaspokajaniem dziecięcych potrzeb a dziecięcą potrzebą więzi. Doznania niemowlęcia rozdzielają się ostatecznie na uczucia przyjemności lub braku przyjemności, czyli na głód, pragnienie, gorąco, zimno, ból. Zadaniem opiekuna jest eliminowanie nieprzyjemnych doznań dziecka oraz zaspokajanie jego potrzeb, co daje mu uczucie zadowolenia. Kiedy opiekun dziecka robi to w sposób niewystarczający, wówczas u dziecka nie zostaje także zaspokojona potrzeba więzi. W późniejszym okresie rozwoju także istnieje bliski związek między autonomicznymi potrzebami dziecka a odczuwaniem przez nie pragnień. Kiedy mama zabrania mu przed obiadem jeść lizaka, wówczas dziecko nie tylko w danym momencie odczuwa jakieś pragnienie, ale jednocześnie nie zaspokaja swojej potrzeby autonomii. Jeśli dziecko jest za bardzo ograniczane w realizacji swoich pragnień i potrzeby autonomii, to już jako dorosły lub jego zraniona część dziecka- odpowiednio do rodzicielskiego stylu wychowania- może mieć kłopot z dążeniem do przyjemności lub skłonność do zachowań nerwicowych. Albo przeciwnie- odcinając się od rodziców- może w sposób niekontrolowany i nieumiarkowany dążyć do zaspokojenia swoich pragnień. Jeśli natomiast dziecko jest w dzieciństwie za bardzo rozpieszczane, to w życiu dorosłym może mieć problem z ograniczaniem swoich zachcianek. Odnalezienie równowagi między zaspokajaniem swoich pragnień a umiejętnością rezygnowania z ich realizacji dla większości ludzi stanowi codzienne wyzwanie- niezależnie od sposobu funkcjonowania ich wewnętrznego dziecka. Nasza siła woli wystawiana jest na napływające zewsząd pokusy. Choćby spacer po supermarkecie wymaga od nas umiejętności powstrzymywania pragnień. Nasza wola nie tylko musi radzić sobie z regulacją pragnień, ale powinna też przezwyciężać uczucie niechęci. Musimy bowiem codziennie wykonywać jakieś czynności na które nie mamy ochoty. Nieustannie wypieramy jakieś impulsy, które wiodą nas w stronę lodówki, Internetu czy restauracji. Dyscyplina jest jednym z najważniejszych warunków udanego życia, a w dzisiejszych czasach nieskończonych możliwości wyboru i nadmiaru jest ona wystawiana na nieustanną próbę.