Potrzeba więzi towarzyszy nam od urodzenia do śmierci. Noworodek nie jest w stanie przeżyć bez więzi. Bardzo małe dzieci niekiedy umierają, jeśli nie doświadczają fizycznego kontaktu. Potrzeba więzi odgrywa bardzo ważną rolę w licznych sytuacjach dotyczących relacji miłosnych, rodzinnych. Może być zaspokajana podczas spotkań z przyjaciółmi, w rozmowach z innymi, w kontaktach w pracy czy pisania listu.
Realizacja dziecięcej potrzeby więzi może zostać zakłócona przez rodziców lub opiekunów w razie zaniedbania, odrzucenia lub znęcania się nad dzieckiem.
Gdy potrzeba więzi dziecka nie jest zaspokajana, wówczas w różny sposób wpływa to na jego rozwój psychiczny. U większości zaniedbywanych dzieci dochodzi do upośledzenia umiejętności tworzenia więzi, co w życiu dorosłym może doprowadzić do tego, że taka osoba będzie unikała wchodzenia w bliskie relacje albo będzie je nieustannie niszczyła, bądź też będzie wchodziła w silne bliskie relacje, których będzie się kurczowo trzymać, uzależniając się od swojego partnera i innych ludzi.